Beklemmende droomwereld in Heart Chamber Chaya Czernowin

Een vrouw en een man zitten op flinke afstand van elkaar zwijgend op een stoel en kijken wezenloos voor zich uit. Het beeld roept onmiddellijk de absurdistische toneelstukken van Samuel Beckett in gedachten, maar Heart Chamber gaat over de voor iedereen invoelbare onzekerheden in een liefdesrelatie. Deze vierde opera van de Israëlisch-Amerikaanse Chaya Czernowin ging in 2019 in première aan de Deutsche Oper Berlin en verscheen onlangs op DVD.

De opera begint met een van bovenaf gefilmde contrabassist (Uli Fussenegger), die een bewonderenswaardig arsenaal aan kraakjes, piepjes en geplop uit zijn klankkast tovert. Het orkest voegt zich haast onmerkbaar in het betoog met al even ondefinieerbare klanken van fysieke instrumenten en elektronica.

Zo ontstaat een mysterieus klanklandschap dat naadloos aansluit bij het gevoel van beklemming waarin de twee protagonisten een kleine anderhalf uur ronddolen. Dit wordt versterkt door het koor van stemmen, wier gefluister, zware ademtochten en gierende glissandi een scala aan angstgevoelens verklanken.

De man (de bariton Dietrich Henschel) en de vrouw (de sopraan Patrizia Ciofi) worden enkel aangeduid als ‘hij’ en ‘zij’. Op een split screen achter hen zien we filmbeelden van hoe zij zich opmaken voor de dag: zij trekt haar jas aan, hij loopt met aktentas door…